Franchise blog

«Επάγγελμα... Καθηγήτρια Αγγλικών»

«Ναι, το πήρα - με!!!»

«2013 - Farewell and Welcome Proficiency Students!»

«Proficiency... Μαζί και φέτος!»

---

‒Flora Lewis

---

Χρειάζομαι το Proficiency άμεσα... Δεν ξέρω αν θα τα καταφέρω... Έχω αρκετό καιρό να ασχοληθώ με τα Αγγλικά... Την άλλη εβδομάδα δίνουμε... Σε πόσο καιρό θα βγουν τα αποτελέσματα;... Περάσαμε!!! Πήραμε Proficiency!!!

Τα παραπάνω δεν είναι απλώς λόγια που κάθε χρόνο ακούω από τους σπουδαστές μου στην Proficiency... Για μένα, είναι ένας ακαδημαϊκός κύκλος στον Εκπαιδευτικό Όμιλο Γραψα. Έτσι τον έχω στο μυαλό μου κι έτσι είναι. Δικαιολογημένα ερωτηματικά κι ανησυχίες στην αρχή, πολύ και σωστά οργανωμένη δουλειά από κοινού κατά τη διάρκεια - μαζί - μέχρι το τέλος.

Η ημέρα των εξετάσεων... είμαι γεμάτη αγωνία για τα «παιδιά» μου που κάθε φορά νομίζω ότι κρύβω καλά και κάθε φορά τους ακούω να μου λένε: «Μην αγχώνεστε! Θα περάσουμε όλοι!». Είναι πολύ ωραίο να συνειδητοποιείς ότι αντιστράφηκαν οι ρόλοι, να τους βλέπεις γεμάτους αυτοπεποίθηση και να νιώθεις καλά με τον εαυτό σου, γιατί ξέρεις ότι τους έδωσες τα πάντα! Έχεις τη συνείδησή σου καθαρή, νιώθεις υπερήφανος γιατί δεν τους κορόιδεψες στιγμή! Τους έκανες να νιώθουν δυνατοί κι έτοιμοι! Ξεχνάς την κούραση της χρονιάς και παίρνεις άπλετη δύναμη να συνεχίσεις και του χρόνου και τον άλλον χρόνο και τον παραπάνω.

Έτσι νιώθω ως καθηγήτρια. Ως επαγγελματίας, νιώθω τυχερή που ανήκω στην οικογένεια ΓΡΑΨΑ. Δεν είναι η πρώτη μου δουλειά, κι έτσι, κάνοντας αναπόφευκτες συγκρίσεις, ξέρω ότι είμαι στην Κορυφή. Ξέρω ότι δεν έχω τελματώσει κι ούτε πρόκειται. Ξέρω ότι κάθε χρόνο θα εκπαιδευτώ εκ νέου από παγκόσμιας φήμης φορείς, όπως το University of Oxford. Ξέρω ότι θα εμπλουτίσω τις γνώσεις μου και θα γίνω καλύτερη εκπαιδευτικός. Ξέρω ότι τα syllabi και το υλικό που ετοιμάζεται κάθε χρόνο από τα ακαδημαϊκά στελέχη του Ομίλου είναι ασύγκριτα! Ανανεώνονται και δουλεύονται συνεχώς, ώστε να είναι πάντα επίκαιρα και να οδηγούν στην επιτυχία! Ξέρω ότι θα έχω στα χέρια μου ό,τι πιο τεχνολογικά προηγμένο, ώστε το μάθημά μου να είναι δημιουργικό, ευχάριστο και να καλύπτει όλες τις ανάγκες του κάθε σπουδαστή ατομικά! Νιώθω αμέτρητη χαρά όταν τους ακούω να μιλάνε με ευφράδεια... «λύνεται η γλώσσα», όπως μου λένε οι ίδιοι, πανηγυρίζω μαζί τους όταν με καλούν στο LAB (εργαστήριο γλώσσας) και βλέπω τα σκορ τους να βελτιώνονται θεαματικά! Ξέρω ότι γίνεται ποιοτική δουλειά κι ότι οι σπουδαστές μας που μάς εμπιστεύονται θα φύγουν με πτυχίο!

Είπα θα φύγουν... Στην ουσία δεν φεύγουν ποτέ!!! Κι αυτή είναι η μαγεία στα ΓΡΑΨΑ! Κάθε χρόνο, όταν τα μαθήματα φτάνουν προς το τέλος αναπόφευκτα νιώθεις μια γλυκιά μελαγχολία... έχεις δεθεί με τα «παιδιά» σου, τα έχεις αγαπήσει, έχεις μοιραστεί τις χαρές τους, τις επιτυχίες τους, τις δύσκολες στιγμές, τους προβληματισμούς τους, έχεις ακούσει τα σχέδιά τους για το μέλλον, θέλεις να πετύχουν και ξέρεις ότι τους έχεις προσφέρει ένα πολύτιμο, προαπαιτούμενο εφόδιο σε αυτό – ουσιαστική γνώση σε μια ξένη γλώσσα... Έχεις περάσει καλά μαζί τους σε ταξίδια στο εξωτερικό, σε πάρτυ, σε θεματικές βραδιές...

Πώς θα μπορούσα να ξεχάσω τη Βίκυ (επάγγελμα μοντέλο) να ορμά, βαμμένη και ντυμένη από γύρισμα, στην τάξη - ήταν το σημείο όπου κάναμε 3λεπτες ασκήσεις αυτοσυγκέντρωσης για τον αντρικό πληθυσμό πριν ξεκινήσουμε grammar - ή τη συγκίνηση που νιώσαμε όλοι όταν η Μαρία μας ανακοίνωσε ότι ήταν έγκυος...

Δεν είναι απλώς μια ακόμη «φουρνιά», είναι κομμάτι από τη ζωή σου, ως εκπαιδευτικός και κυρίως ως άνθρωπος! Νιώθω τυχερή κι ευτυχισμένη, λοιπόν, όταν οι σπουδαστές μας δεν «κόβουν» ποτέ από εμάς! Μπορεί να πέτυχαν το στόχο τους, αλλά θα περάσουν πάλι για ένα «γειά», για να μας πουν γεμάτοι υπερηφάνεια πώς τα πάνε με τις σπουδές τους, στη ζωή τους! Θα μας εμπιστευτούν έναν φίλο τους, θα μας συμβουλευτούν για τις σπουδές τους στο εξωτερικό ή για το βιογραφικό τους προς εύρεση εργασίας. Στα ΓΡΑΨΑ η σχέση με τον σπουδαστή είναι χτισμένη σε γερά θεμέλια...

Παρ’ ολίγον να ξεχάσω, όμως, την ωραιότερη στιγμή. Είναι η στιγμή εκείνη που ο καθηγητής νιώθει ότι λαμβάνει την πραγματική ανταμοιβή του! Είναι ακριβώς η ασύγκριτη στιγμή που σηκώνεις το τηλέφωνο και...

«Κέλυ, Κωνσταντίνα, Μαριάννα, Χριστόφορε, Μάριε, Ρόζα, Alex, Λίνο, Σταύρο, Λία, Ματίνα, Σωτηρία, Ιωάννα, Φαίη, Θανάση, Σέργιε, Ναρόντ, Αφροδίτη... ΤΟ ΠΗΡΑΜΕ!!! ΠΗΡΑΜΕ PROFICIENCY!!!

Η ευτυχία αυτή δεν περιγράφεται! Ναι, «το πήρα-με»! Εμείς, οι καθηγητές έχουμε «πάρει» πολλά proficiency! Ως καθηγήτρια ΓΡΑΨΑ έχω την τύχη να νιώθω έτσι κάθε χρόνο! Κι αυτό είναι κάτι που δεν θα άλλαζα με τίποτα!